ชีวิตคู่ ไม่ว่าจะเกิดจากความรัก ความใคร่ ความจำใจ ตามใจพ่อแม่ หรือประเพณีนิยมย่อมมีความสำคัญ เพราะเป็นพื้นฐานของสถาบันครอบครัว คนส่วนใหญ่มีคู่อยู่ครอง มีลูกมีเต้า มีครอบครัวที่จำเป็นต้องมีการบริหารจัดการอยู่ตลอดเวลา ไม่มากก็น้อย ผมเคยพบผ่าน อ่าน คิดเรื่องนี้มาบ้าง จึงขอเอามาขีดเขียนไว้ ณ ที่นี้ เพื่อเป็นการแบ่งปันประสบการณ์
เงินทองของสำคัญ
เรื่องเงินทองเป้นเรื่องสำคัญอย่างหนึ่งของชีวิตครอบครัว นักคิดหลายคนเคยกล่าวว่า ถ้ามีเงิน ชีวิตสมรสมักจะไม่มีปัญหา ถึงจะมีปัญหาก็มักจะแก้ไขถูไถไปได้ เงินทำให้เรื่องใหญ่กลายเป็นเรื่องเล็กเช่น ถ้ามีเงินแล้วขับรถหรูไปชนเสาไฟฟ้าที่อยู่ของมันเฉย ๆ มานานปีโดยไม่มีใครแตะก็คงจะไม่เป็นไร ขนหน้าแข้งไม่ร่วง แต่ถ้าเงินน้อยแล้วทำสมาร์ทโฟนหล่นหายจะกลายเป็นเรื่องใหญ่ เกิดความวิตกกังวล เกิดปากเสียงในครอบครัวได้มาก ในภาวะเศรศฐกิจวิกฤตอย่างทุกวันนี้ เงินทองหายาก อะไรไม่ควรซื้ออย่าไปซื้อ ควรรอให้เศรษฐกิจดีกว่านี้แล้วค่อยคิดกันอีกที
อดีตชีวิตรัก คิดให้ดีก่อนเล่าสู่กันฟัง
คนเราตอนรักกันก็มีความโน้มเอียงที่จะเห็นโลกสวยงาม เห็นอะไร ๆ ก็ดีไปหมด มอบความรักให้กับเขาทุกอย่าง รวมทั้งอยากจะเปิดเผยเรื่องตัวเองให้เขาฟัง อยากพูดคุยถึงเรื่องอดีต ที่ผ่านมาการพูดคุยถึงเรื่องอดีตมีอยู่หลายเรื่องที่ผมเห็นว่าไม่ควรจะพูด เนื่องจากฝ่ายคนฟังอาจมีวุฒิภาวะทางจิตวิทยาไม่ดีพอ เช่น บางคนขี้หึง ขี้โกรธ เคียดแค้นชิงชัง ฯลฯ ผู้หญิงหลายคนตอนเป็นสาวก็รวยเสน่ห์แถมฉลาด และแสนดีจนมีคนมาจีบหัวบันไดบ้านไม่แห้ง อยากจะคุยอวดใครต่อใครให้ประจักษ์ แต่เวลาไปเล่าเรื่องชีวิตโรมานซ์กับอดีตคู่รักคู่รส คู่กรรม คู่วิบาก ฯลฯ คนฟังที่มีจิตใจไม่เป็นผู้ใหญ่พออาจจะเกิดความรู้สึกในทางลบ
ในทางกลับกัน ผู้ชายบางคนเคยผ่านชีวิตท่องเที่ยวกลางคืนมามาก หรือเคยไปจีบคนโน้นคนนี้มามากหลาย ก็ไม่ควรเล่า ไม่ควรโม้ให้คู่ครองฟัง แม้ว่าจะมีความเป็นชายชาตรีผ่านมากี่ย่านน้ำก็ตาม เพราะฝ่ายหญิงจำนวนไม่น้อยคงจะเกิดความรู้สึกในทางลบ แล้วจดจำเอามาโต้ตอบ มาหลอกหลอนในภายหลังเมื่อมีเหตุให้เกิดปากเสียงกัน ซึ่งต้องมีบ้างในชีวิตคนปกติ
วิพากษ์วิจารณ์
ตอนอยู่กินกันใหม่ ๆ อาจจะยังไม่เห็นข้อดีข้อด้อยของกันและกัน พออยู่ไปนาน ๆ เข้านิสัยดิบเดิมทั้งดีและไม่ดีของคนเราก็จะฉายออกมาตามธรรมชาติ เป็นอย่างนี้ทุกคน ถ้าอยากจะอยู่กันยืดต้องพยายามทำความเข้าใจว่าตัวเราเองมีนิสัยไม่ดีอะไรบ้าง แล้วพยายามข่มนิสัยเหมือนกับการถือศีลเอาไว้ เช่น พูดจาแบบไม่ระวัง การตำหนิติเตียนกันถ้าเป็นไปได้ควรงดเว้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่องรูปโฉมโนมพรรณ ผู้หญิงส่วนมากจะมีความไวต่อเรื่องนี้ ถ้าผู้ชายไปพูดว่าหน้าเหี่ยวพุงโย้ ก้นย้อย ฯลฯ แม้จะพูดสัพยอกในเชิงตลกขบขันก็ไม่ควร เพราะถ้าเราเป็นฝ่ายที่ถูกว่าก็คงจะขันไม่ออก มีแต่ขุ่นข้องหมองใจ
เคล คาร์เนกี เขียนไว้ในหนังสือเรื่อง “วิธีสร้างมิตรและอิทธิพลต่อคนอื่น” ว่า กฎข้อหนึ่งคือ อย่าวิพากษ์วิจารณ์ การวิพากษ์วิจารณ์ย่อมมีผลในทางลบ สำหรับผู้ชายไม่มีอะไรเจ็บแสบเท่ากับว่า “บ่มีไก๊ในทางเพศ” “แหม…แค่ไม้จิ้มฟันแค่นี้เองเหรอ” เพราะเรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่ในจิตใจของชายชาตรีที่มีอัตตุปาทานทั้งหลาย ถ้าอยากให้ชีวิตสมรสราบรื่นดีก็พยายามละเว้นการวิพากษ์วิจารณ์เท่าที่จะทำได้
อย่าหยาบคาย
นอกจากการวิพากษ์วิจารณ์แล้ว ควรละเว้นการใช้คำหยาบคาย เวลาโกรธอาจพูดเสียงดังใส่กันบ้าง แต่ไม่ควรใช้คำหยาบที่กินใจกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งการด่าบุพการีเป็นสิ่งที่ไม่ควรทำ คำพูดบางคำอาจทำให้เขาเจ็บใจไปพักหนึ่งแล้วหายโกรธได้ แต่การด่าพ่อแม่ไม่มีทางให้อภัยกันได้ ผมเคยเห็นคนที่แยกทางกันโดยไม่คืนดีเพราะด่าบุพการีกันนี่เอง
ทัศนคติเรื่องเพศสัมพันธ์
ชีวิตการแต่งงานของคนส่วนใหญ่ย่อมต้องมีเรื่องเพศสัมพันธ์เข้ามาเกี่ยวข้อง หญิงชายหลายคนมีภูมิหลังในทางเพศตั้งแต่เด็กมาไม่ดี ทำให้มีความยากลำบากในเรื่องเพศ เช่น มีทัศนคติว่าเรื่องเพศเป็นเรื่องสกปรกลามก การมีทัศนคติเช่นนี้ย่อมทำให้ชีวิตคู่ไม่ราบรื่น เนื่องจากเพศสัมพันธ์เป็นสิ่งสำคัญอย่างหนึ่งในการอยู่ครอง
ปัญหาเรื่องนี้เกิดขึ้นในสังคมมนุษย์ทั่วโลกไม่ว่าจะเป็นแขก ฝรั่ง จีน ไทย มีหนังสือเขียนถึงเรื่องนี้มากมายหลายเล่ม เช่นที่ผมเคยอ่าน เขียนโดย โรเบิร์ต ชาร์แธม สอนผู้หญิงและผู้ชายในเรื่องเพศ ให้มีสัมมาทิฐิ อย่ามองเรื่องเพศเป็นเรื่องลามกจกเปรต เพศสัมพันธ์มันก็เหมือนการกิน การนอน การขับถ่าย มันเป็นความต้องการทางชีววิทยาและจิตวิทยาของคนเรา มันเป็นการเสพรสทางตา หู จมูก ลิ้น กาย และใจ ถ้าใจเห็นผิดว่ามันเป็นเรื่องไม่ดีเสียแล้ว ย่อมทำให้ชีวิตคู่ที่อยู่ครองบนเตียงและนอกเตียงผิดเพี้ยนเป็นแน่ เช่น ฝ่ายชายชอบดูหนังเอ็กซ์ปลุกใจเสือป่าก่อน แต่ฝ่ายหญิงมองว่าเป็นเรื่องลามกจกเปรต หรือฝ่ายชายชอบเปิดไฟให้เห็นสีสันวรรณะเพื่อความสุขทางจักษุวิญญาณอีกโสดหนึ่งด้วย แต่ฝ่ายหญิงอายมากต้องปิดไฟมืดสนิท ก็คงจะขาดรสชาติไปไม่ถึงไหน ๆ ตามที่ต้องการ
ความสัมพันธ์บนเตียงนี้แม้ว่าจะไม่สำคัญ 100% ในชีวิตคู่ เข้าทำนอง “อดข้าวดอกนะเจ้าชีวาวาย” แต่มันจะ “เซ็งเหลือหลายถ้าอดเสน่หา” เป็นที่รู้กันทั่วไปแล้วว่าความสุขบนเตียงทำให้ผู้หญิงเป็นแม่ศรีเรือน มีกะจิตกะใจปรนนิบัติสามีมากขึ้นอย่างแน่นอน เรื่องเพศจึงเป็นเรื่องควรรู้ควรศึกษา
นักเขียนฝรั่งเวลาจะเขียนแนะนำเรื่องอะไรก็มักจะเขียนในแง่ “สิ่งที่ทำได้” กับ “สิ่งที่อย่าทำ” เช่น อาร์ท บุชวอล คอลัมนิสต์ในแนวล้อสังคมอเมริกัน เคยเขียนไว้ว่า ในชีวิตสมรส “สิ่งที่ทำได้คือทำได้ทุกสิ่ง สิ่งที่อย่าทำคืออย่าทำให้เขาจับได้” ทำให้คนอ่านหัวเราะชอบใจ แต่นั่นมันเป็นโจ๊ก เพราะมันตรงกับนิสัยดิบของคนอ่าน แต่ผิดศีลธรรม เป็นที่รู้กันมาแต่โบร่ำโบราณว่าการผิดลูกผิดเมียผู้อื่นนั้นทำให้เกิดปัญหา การมีชู้สู่ชาย มีเมียน้อย ย่อมทำให้เกิดปัญหาบ้านแตก ทำให้เกิดผลเสียต่อสมาชิกครอบครัวกันถ้วนหน้า ทางที่ดีจึงควรมีศีลในชีวิตสมรส แค่ศีลห้าก็เพียงพอแล้ว ในบทสวดหลังให้ศีล พระท่านว่า สีเลนะ สุคติง ยันติ ศีลทำให้เกิดความปกติสุขซึ่งได้รับการพิสูจน์มาแล้วโดยกาลเวลาครับ
Resource: HealthToday Magazine, No.202 February 2018
