ปัจจัยลดความเสี่ยงของมะเร็งตามความเห็นของ World Cancer Research Fund ในบทความเรื่องนี้ เป็นการแนะนำให้กินเครื่องเทศที่กุ๊กทั่วโลกใช้ในการปรุงอาหารจานเด็ด แต่แดร๊กคิวล่ากลัวคือ “กระเทียม” ซึ่งงานวิจัยโดยรวมกล่าวว่า เครื่องเทศชนิดนี้ลดความเสี่ยงมะเร็งทางเดินอาหารส่วนล่าง
ในบทความนี้จะเป็นการกล่าวถึงสารอาหารชนิดหนึ่งซึ่งเป็นแร่ธาตุเพียงชนิดเดียวที่ World Cancer Research Fund กล่าวว่า น่าจะมีศักยภาพในการลดความเสี่ยงของมะเร็งได้ นั่นก็คือ อาหารที่มีแคลเซียมสูง เป็นปัจจัยในการลดความเสี่ยงของมะเร็งทางเดินอาหารส่วนล่าง อย่างไรก็ดียังไม่มีคำอธิบายที่ชัดเจนว่าแคลเซียมระดับใดจึงลดความเสี่ยงได้
ข้อแนะนำในการปฏิบัติตนเพื่อลดความเสี่ยงของมะเร็งในความเห็นของ World Cancer Research Fund ที่จะเล่าถึงในบทความนี้ เป็นสิ่งที่ปฏิบัติได้ไม่ยาก เพราะเป็นเรื่อง “การทำตัวไม่อยู่นิ่ง” แต่สำหรับกรณี “การให้นมลูก” อาจต้องชั่งใจเพราะต้องมีสามีก่อน ส่วน “การดื่มกาแฟ” นั้นให้ความหวังพร้อมความน่ากังวลบางประการ
การได้กินผลไม้มากพอในแต่ละมื้ออาหารนั้นช่วยลดความเสี่ยงของมะเร็ง ปอด ปาก คอ และหลอดอาหาร ประเด็นนี้อธิบายได้ด้วยความจริงที่ปรากฏแล้วว่า ผลไม้เป็นแหล่งใยอาหารและพฤกษเคมีที่มีประโยชน์ งานวิจัยทางระบาดวิทยาส่วนใหญ่ระบุในภาพรวมของผักและผลไม้ในมื้ออาหารว่า มีศักยภาพในการต้านมะเร็งต่าง ๆ โดยเฉพาะมะเร็งของทางเดินอาหาร
มีการพบข้อมูลว่า ประชากรในถิ่นที่มีการกินอาหารพืชผักสูงมีอัตราการเป็นมะเร็งต่ำกว่าประชากรในถิ่นที่กินเนื้อสัตว์และแป้งเป็นหลัก
บทความตอนนี้ผู้เขียนขอกล่าวถึงปัจจัยที่ไม่ได้เกี่ยวกับอาหารนัก แต่ World Cancer Research Fund คิดว่าอาจเพิ่มความเสี่ยงของมะเร็งบางชนิด ปัจจัยนั้นคือ ความสูงและน้ำหนักตัวแรกเกิด อย่างไรก็ดีข้อมูลนี้ค่อนข้างซับซ้อนและสับสน เพราะมีแค่ผลจากการวิจัยที่ยังอธิบายความได้ไม่ชัดเจนนัก ท่านผู้อ่านพึงอ่านด้วยสตินะครับ
หน่วยงานด้านสาธารณสุขให้ความรู้ประชาชนในการกินอาหารว่า ควรลดการกินเนื้อสัตว์ที่ออกสีแดง เพิ่มความระวังในการกินขนมหวานที่มีน้ำตาลทรายสูง อีกทั้งต้องคอยสังเกตว่าอาหารมีราขึ้นหรือไม่ คำแนะนำนี้ทำให้ประชาชนมักถามว่า “ทำไมชีวิตปัจจุบันจึงยุ่งยากนัก” ซึ่งนักวิทยาศาสตร์มีเหตุผลมาอธิบายให้ความกระจ่าง
บทความเรื่องนี้ผู้เขียนขอแนะนำปัจจัยก่อมะเร็งอีก 3 ชนิด คือ “มาเต” ซึ่งเป็นเครื่องดื่มที่นักฟุตบอลชาวลาตินอเมริกันระดับโลกหลายคนชอบดื่ม “ปลาเค็ม” ชนิดที่คนกวางตุ้งทำให้เค็มเป็นพิเศษจนนักวิทยาศาสตร์ต้องแยกอาหารนี้ออกมาจากอาหารดองเค็มธรรมดา และ “อาหารเนื้อหมัก” ซึ่งข้ามชาติเข้ามาทำให้คนไทยได้อร่อยปนเสี่ยง
ผู้เขียนขอกล่าวถึงบางปัจจัยที่เกี่ยวข้องระหว่างพฤติกรรมการบริโภคและการเกิดมะเร็ง ได้แก่ การได้รับสารหนูจากสิ่งแวดล้อม การดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ และการได้รับเบต้าแคโรทีนในชีวิตประจำวันมากเกินจำเป็น ซึ่งถ้าเราสามารถลดหรือควบคุมการได้รับปัจจัยเหล่านี้ได้ ความเสี่ยงต่อการเกิดมะเร็งควรลดลงได้
World Cancer Research Fund (WCRF) กล่าวว่า “ภาวะน้ำหนักเกินหรือความอ้วน” เพิ่มความเสี่ยงของมะเร็งที่ลำไส้ใหญ่ เต้านม ถุงน้ำดี ไต ตับ หลอดอาหาร รังไข่ ตับอ่อน ต่อมลูกหมาก และมดลูก ในขณะที่“อาหารหมักเกลือ” ไม่ว่าอาหารนั้นเป็นผักหรือเนื้อสัตว์ เมื่อถูกถนอมด้วยเกลือแล้ว อาหารนั้นเพิ่มความเสี่ยงต่อมะเร็งกระเพาะอาหาร
