HealthToday

การอ่านหนังสือวันละ 15 นาทีให้ลูกฟังก่อนนอนเป็นกิจกรรมที่ง่ายมากในการประกันว่าพ่อแม่จะได้อยู่ใกล้ลูกแน่ ๆ อย่างน้อยก็ทุกวัน วันละ 15 นาที ได้เห็นหน้า ได้ยินเสียง ได้แตะเนื้อต้องตัว และมีปฏิสัมพันธ์ ทำให้เด็กเล็กสามารถสร้างพ่อแม่ที่มีอยู่จริงขึ้นมา สร้างสายสัมพันธ์กับพ่อแม่ และสร้างตัวตน (self) ที่แข็งแรงมากในที่สุด ตัวตนคือรากฐานของพัฒนาการอีกหลาย ๆ เรื่องในอนาคต

Somatic symptoms disorder* จัดเป็นความผิดปกติอย่างหนึ่งทางจิตเวชตามเกณฑ์การวินิจฉัยโรคทางจิตเวชฉบับที่ 5 (DSM-5) โดยเป็นความผิดปกติที่เกี่ยวข้องกับร่างกายและจิตใจ อาการสำคัญของภาวะนี้คือผู้ป่วยจะมีความหมกมุ่นหรือกังวลอย่างมากกับอาการเจ็บป่วยทางกายจนมีผลกระทบต่อการใช้ชีวิต

ความรักเป็นเรื่องของความรู้สึกดี ๆ ที่คนสองคนมีให้แก่กัน การแสดงซึ่งความรักนั้นมีได้หลายวิธี แตกต่างกันไปในแต่ละคน ทำให้หลายครั้งการแสดงออกถึงความรักของฝ่ายหนึ่งอาจสื่อไปไม่ถึงอีกฝ่าย เกิดเป็นความรู้สึกไม่ดี หรือคิดว่าอีกฝ่ายหนึ่งไม่ได้รัก ทั้งที่ความจริงไม่เป็นเช่นนั้น วิธีการแสดงออกซึ่งความรัก เรียกว่า “ภาษารัก” (love language) และปัญหาที่พบได้บ่อยในความสัมพันธ์ก็คือ ‘ภาษารักไม่ตรงกัน’ 

การแก้ปัญหาพฤติกรรมเด็กที่ปลายเหตุเป็นเรื่องยาก ชีวิตจะง่ายกว่ามากหากเราตั้งใจวางรากฐานพัฒนาการเด็กให้ดีตั้งแต่แรกเกิด

หากคุณรู้สึกว่า เอ…ทำไมพักหลังนี่รอบเอวของสมาชิกในบ้านชักจะขยายขึ้น เป็นไปได้ไหมคะว่าบ้านแสนสวยอยู่สบายนั้นมีส่วนทำให้คุณอ้วนขึ้น!!!

ครอบครัวอบอุ่นเป็นอีกหนึ่งแนวคิดที่ให้ความสำคัญกับการรักษาความเป็นครอบครัวที่มองเข้าไปภายในครอบครัวมากกว่าการมองแค่ปัจจัยภายนอกว่าต้องอยู่กันพร้อมหน้าพ่อแม่ลูกแบบธรรมเนียมนิยม หรือร่ำรวย มีการศึกษาสูง ซึ่งอาจไม่รับประกันว่าพื้นที่ในบ้านอบอุ่นพอที่จะเป็นที่พักพิงของสมาชิกครอบครัว เรียนรู้ สร้างเสริม คงอยู่ร่วมกันอย่างอบอุ่นใจ

โรคสมาธิสั้นเป็นโรคที่เกี่ยวข้องกับความผิดปกติของระบบประสาทส่วนกลาง เป็นหนึ่งในโรคจิตเวชเด็กที่พบบ่อย ลักษณะอาการมีตั้งแต่ซุกซน อยู่ไม่สุข ยุกยิก วอกแวกง่าย บางรายอาจมีลักษณะเหม่อลอย ไม่ซน อยู่นิ่ง ซึ่งพบได้น้อยกว่า และบางรายอาจมีอาการทั้ง 2 ลักษณะร่วมกัน หลายท่านอาจมองว่าความซุกชนเป็นธรรมชาติของเด็กอยู่แล้ว โรคสมาธิสั้นจึงไม่ใช่เรื่องที่ต้องกังวล…จริงหรือ?

“สงสัยเพราะพ่อแม่ผมเขาเชื่อว่าขยันและทุ่มเทจะชนะทุกอย่าง เขาเลยคิดว่าที่ผมเรียนไม่ได้เพราะยังขยันและทุ่มเทไม่พอ” นักศึกษาชายระดับปริญญาโทผู้หนึ่งบอกผมด้วยสีหน้าเศร้าสร้อย จากการสอบถามอาการเบื้องต้นพบว่า เขายังไม่ถึงกับมีอาการป่วยผิดปกติ เพียงแค่เครียดกับปัญหาชีวิตเท่านั้น

...ฉันก็ไม่ได้อยากจะบ่นหรอกนะ แต่ถ้าเธออยากจะฟังฉัน เรื่องที่พอจะพูดได้ก็มีแต่คำบ่นอ่ะแหละ มีโค้ชชื่อดังบอกว่าคิดบวกแล้วชีวิตจะบวก ฉันก็ไม่เถียงหรอกว่ามันไม่จริง แต่มันทำไม่ได้ไง ตอนแย่ ๆ ฉันไม่รู้จะเอาชีวิตด้านไหนมาคิดให้บวกนี่นา เรื่องจริงที่ทำไม่ได้เลยไม่มีความหมายสำหรับฉัน

ทุกวันนี้…เรายังอยากตื่นมาทำงาน หรือตื่นมาเพื่อใช้ชีวิตไหมครับ? ท่านยังรู้สึกว่ามีความสุขที่ได้ตื่นไหม ยังรู้สึกว่ามีอะไรดี ๆ รอเราอยู่ในวันนี้ ยังรู้สึกอยากพบเจอกับชีวิต เพราะชีวิตมันยังดี กันอยู่ไหมครับ?